vrijdag 2 januari 2015

gelukkig nieuw jaar

brievenopener (getekend door mijn zusje) -made by Leentje













Het is ongeveer 20:00 als mijn opa en oma (en hun hond) komen binnen druppelen. Nog vier uur volhouden, dan mag ik eindelijk naar bed. Lang opblijven is nooit mijn ding geweest, ik denk dat ik één van de weinige kleuters was die vrijwillig naar bed ging om een gepaste tijd. Je snapt waarschijnlijk dat oud en nieuw dan ook niet echt mijn feest is. Dan heb ik het nog niet eens gehad over iedereen een gelukkig nieuw jaar wensen.

Maar daar zit ik dan op mijn vaste plek als er visite is: tegenover de bank op een stoel die bij de eettafel hoort. Ik neem een hap van mijn zelfgemaakte appelflap en een slokje van mijn thee. Nog maar eens op de klok kijken: 20:30. Meh, dat schiet niet echt op, "kunnen we de klok niet een paar uur vooruit zetten?" grapt mijn opa, zoals ieder jaar. Voordat dit uitmondt in een competitie staren pakt mijn moeder er een spel bij; Party & Go, een spel dat we kregen voor kerst. Mijn moeder legt het spel aan de rest van de deelnemers uit, terwijl ik er snel tussen uit glip om voor de laatste keer dit jaar mijn hond uit te laten.

Buiten klinken de knallen van vuurwerk, het lijkt alsof de knallen elkaar proberen te overrulen in het volumen: de ene knal is nog harder dan de andere. Hoofdpijn had ik al en de knallen maken het nou niet echt beter. Ik ben dan ook blij als mijn hond zijn poot op tilt en zijn blaas leegt. Binnen is mijn moeder klaar met het uitleggen van het spel, maar of die uitleg is blijven hangen is een tweede. Party en Go is een spel waarbij je in teams (wij deden jongens tegen de meisjes) opdrachten moet uitvoeren. Je hebt bijvoorbeeld het verboden woord, waarbij één teamgenoot een woord omschrijft en de rest moet raden welk woord er bedoeld wordt. Ook is er een opdracht waarbij je een voorwerp moet tekenen en de rest van het team moet raden wat het voorstelt. Verder is er ook nog een opdracht waarbij je iets moet uitbeelden en net als bij de andere opdrachten moet dit geraden worden door de andere teamleden. Alle opdrachten moeten binnen 30 seconden uitgevoerd worden.

Ik moet zeggen, als er iemand goed is in dit spel is het mijn oma (ahum). Bijvoorbeeld bij het verboden woord: zij moest het uitleggen en wij moesten raden. Mijn oma dacht waarschijnlijk waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan. Met volle overtuiging riep ze het verboden woord, tja.... Bij de volgende beurt van ons team moest mijn zusje een brievenopener tekenen. Mijn oma vond het blijkbaar lijken op iets waar je een opening juist meer dicht houdt. Is het een tampon?! schreeuwde ze. Ik snap de verwarring, het lijkt erg op elkaar. Maar we hadden nog een erg sterk teamlid: mijn moeder. Ze moest, iemand in de maling nemen, uitbeelden. Dat deed ze door zich als een vis voort te bewegen. Toen we hoorde wat ze moest uitbeelden, snapte we echt niet wat er in haar hoofd om ging."Maling lijkt toch op het woord paling?!" zei mijn moeder. Nee, de opdrachten goed uitvoeren lukte niet altijd, maar mijn lachspieren zijn wel weer goed getraind.

Toen ik na het spel op de klok keek zag ik tot mijn opluchting dat het bijna tijd was. Om 23:55, liep ik naar de badkamer, waar ik me vervolgens opsloot. Dat doe ik ieder jaar met oud en nieuw, zodat ik zeker weet dat alle door het nieuwe jaar enthousiast geworden mensen niet op me af stormen om me gelukkig nieuw jaar te wensen. Na 24:00 loop ik weer naar beneden, om op mijn gemak iedereen gelukkig nieuw jaar te wensen. In de deuropening keek ik naar buiten naar het vuurwerk dat de lucht in werd geschoten. Je kan begrijpen dat met mijn overgevoeligheid voor geluid al die knallen niet heel prettig zijn. Maar ik vind de uitkomst van die knallen (een mooi versierde lucht) het waard. Wel ben ik door de knallen zo overprikkeld dat als er een prikkel bij komt dat niet helemaal goed gaat. Bijvoorbeeld: mijn broertje liep naar buiten met (nog niet aangestoken) vuurwerk, bij het naar buiten lopen liep hij heel zachtjes tegen mij aan. Ik kon die prikkel niet hebben en uit reflex sloeg ik het vuurwerk uit zijn hand, oeps.

Maar het goede dat uit dit alles kan worden opgemaakt: is dat ik het tot 24:00 heb volgehouden! Ik ging wel al snel na 24:00 naar bed (kwart over twaalf) maar het is wel een persoonlijk record. Normaal viel ik altijd voor 24:00 in slaap.

Gr. Leentje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten