Kan ik ze nog ruilen?

made by Leentje

Kan ik ze nog ruilen?, denk ik soms wel eens, als mijn hersenen er weer eens een warboel van maken en ik kortsluiting ervaar in mijn hersenpan. Dat ik moet uitleggen aan de mensen om me heen: ik ben niet gek, ik heb autisme. Maar als ik dat van te voren uitleg word ik vaak met handschoentjes aangepakt, en krijg ik het etiket: ‘voorzichtig! Breekbaar!’, opgeplakt. Ik wil niet dat mensen mij leren kennen als ‘autist’ maar als Leentje en dat mensen weten wie ik ben en niet alleen ‘wie’ mijn beperking is.  Daarom breng ik daar vandaag verandering in aan!

Ik weet nog dat mijn (ex) begeleidster tijdens ons eerste gesprek aan mij vroeg:  wat zijn je talenten die je door je autisme hebt? Ik moest even omschakelen. ‘Talenten?, je bent hier toch juist om me te helpen met de dingen die ik niet kan?’ vroeg ik haar. ‘Ja dat ook, maar waarom zou je telkens ergens perse overheen willen klimmen als je dat niet goed lukt en niet in plaats daarvan er omheen lopen wat je dan wel weer goed kan.’ Daarmee bedoelde ze dat ze me wel wilde helpen, maar niet de nadruk wilde leggen op mijn beperkingen. Ik vertelde haar dat ik wel eens gehoord had van vrienden en familie dat ik leuk kon schrijven en dat dat ook mijn grote passie is. ‘Dan moeten we daar iets mee gaan doen’ zei ze.

Jeetje! Ze had gelijk! Sindsdien probeer ik er anders naar te kijken: ik ben niet Leentje de autist maar Leentje met autisme. Vandaar dat ik vandaag een blog start, niet alleen over autisme. Mijn blog zal gaan over de dingen in het leven maar dan met een autistisch sausje.

Want mijn leven is autAstisch!