verjaarmiddag

made by Leentje

Afgelopen zondag vierden we mijn broertjes verjaardag. Een huis met wat visite, een verjaardagstaart en een heleboel cadeautjes.  Ik heb het idee dat hij zich vermaakt heeft en daar draait het om. Zolang ik me af en toe terug kan trekken in mijn kamer vind ik de verjaardag van een andere wel leuk.

Er is echter één verjaardag in het jaar die ze beter van de kalender kunnen schrappen: mijn eigen verjaardag. Het is niet dat ik niet dankbaar ben dat ik een hele dag lang in het middelpunt sta, ik begrijp het gewoon niet. Ik vind mezelf echt niet zo belangrijk dat ik een dag lang in het middelpunt moet staan. Oké, ik heb een heel jaar overleefd wat best een prestatie is in deze grote wereld, maar om dat nou een hele dag lang te vieren. Daarnaast vind ik het aan de ene kant ook helemaal niet leuk: mijn verjaardag is echt zo'n dag dat mijn hoofd oorlog voert met zichzelf.

Zoals ik in een vorige blogpost (zie link:leuk cadeautjes uitpakken (maar nu lieg ik)) al vertelde: cadeautjes uitpakken is niet mijn favoriete bezigheid. Een ander vreselijk iets is het als mensen voor me gaan zingen; ik ben overgevoelig voor geluid en als dat 'zingen' nou zachtjes en zuiver zou zijn, maar nee, sorry jongens dat is het niet echt. Bij mijn vorige verjaardag ben ik toen Happy Birthday werd ingezet weggerend. Daarnaast wordt op die dag de structuur in één keer over boord gegooid, waardoor ik in mijn hoofd heel druk bezig ben met het maken van nieuwe puzzelstukjes. Tot slot het meest cruciale ingrediënt van dit heksenstoofpotje is de visite; ik vind het heel leuk als er visite komt als ik niet in het middelpunt sta.

Hoe kan het dan wel?
Ten eerste zou ik het geen verjaardag willen noemen, maar een verjaarochtend/middag/avond. Dat er maar een gedeelte van de dag om mij draait. Zorg dan dat de rest van de dag gewoon volgens het vaste regime gaat, dat zou een hoop stres wegnemen. Verder zou ik willen adviseren om met zijn allen op zangles te gaan (grapje), nee serieus, zing  niet, zing zachtjes, of zet een cd op en playback. Als het om cadeautjes gaat: volg de tips op uit mijn blogpost.

Misschien maak je op uit het gene dat ik hierboven heb geschreven dat ik een ondankbaar kreng ben. Maar dat ben ik zeker niet, ik vind het stiekem wel leuk dat ik zo gewaardeerd wordt door andere, de manier hoe dat duidelijk wordt gemaakt past echter niet bij mij. Ik snap het, het is een traditie die er bij hoort. Ik zal ook zeker volgend jaar gewoon mijn verjaardag weer vieren, wellicht dat de tips van hierboven kunnen worden toegepast.

Tegen die tijd horen jullie wel wat ik er van vond.

Gr. Leentje